Βαρύ πένθος έχει σκεπάσει την Κρήτη και συγκεκριμένα τα Χανιά, από το βράδυ της Παρασκευής, καθώς ένα ακόμη παιδί έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα.
Θύμα του θανατηφόρου τροχαίου ήταν ο 18χρονος Παναγιώτης, του οποίου η μοτοσυκλέτα συγκρούστηκε μετωπικά με άλλη μηχανή, στην οδό Κ. Μάνου στα Περιβόλια. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο αναβάτης της άλλης μηχανής έχει υποστεί ορθοπεδικά τραύματα.
Στο σημείο βρέθηκε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, ωστόσο ήταν ήδη αργά για τον 18χρονο. Ο 22χρονος οδηγός της άλλης μηχανής μεταφέρθηκε επίσης στο Νοσοκομείο Χανίων.
Το 2017 είχε σκοτωθεί και ο αδελφός του
Μάλιστα, όπως αναφέρει το kriti360.gr, το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι ο νεαρός χάθηκε με τον ίδιο τρόπο που είχε σκοτωθεί και ο αδερφός του πέντε χρόνια νωρίτερα σε ένα ακόμα δυστύχημα που είχε συγκλονίσει τα Χανιά.
Ηταν 30 Μαρτίου του 2017 όταν δύο νεαροί, ηλικίας δεκαεπτά και δεκαεννέα ετών, οι οποίοι επέβαιναν σε δυο μηχανάκια, έχασαν τη ζωή τους όταν συγκρούστηκαν μεταξύ τους. Μάλιστα το δυστύχημα τότε συνέβη λίγο πιο μακριά από όπου έγινε και το χθεσινό, στον παράλληλο δρόμο της Εθνικής Οδού Χανίων – Ρεθύμνου, στο ρεύμα προς Ρέθυμνο.
Το μήνυμα του Γιάννη Λιονάκη, πρόεδρος Ε.ΣΥ.ΠΡΟ.ΤΑ (Εθελοντικού Συλλόγου Πρόληψης Τροχαίων), για τα τροχαία δυστυχήματα στους δρόμους της Κρήτης.
αναρτηση τροχαια
Η ανάρτησή του
“Όλα καλά; Το μάθατε; Κάθε 10 ώρες ένας νεκρός από τροχαίο στο νησί μας…
Σαράντα εφτά (47) οι νεκροί στο δρόμο..Ναι στο δρόμο!
Η μια δεν χάρηκε το εγγονάκι της,που ευτυχώς το παιδικό κάθισμα το έσωσε.Ο άλλος τα νιάτα και την επιστήμη του.Και απόψε ο μικρός βιάστηκε να συναντήσει τον αδελφό του,που χάθηκε πανομοιότυπα πριν λίγα μόλις χρόνια,πάλι σε σύγκρουση μηχανών,πριν προλάβει κι αυτός να μεγαλώσει.
Από χθες το απόγευμα κάθε 10 ώρες έχουμε ένα νεκρό στο νησί μας σε τροχαίο. Θα συνεχιστεί πολύ αυτό;Μέχρι πότε θα συγκρούονται μηχανές και θα σκοτώνονται στα Χανιά; Μέχρι πότε θα μπαίνει ο ένας στο ρεύμα κυκλοφορίας του άλλου σκοτώνοντας; Μέχρι ποτέ νυχτερινές ώρες θα έχουμε εκτροπές και θανάτους;
Ας καθιερώσουμε και την Εθνική μας ντροπή μια που ανεχόμαστε σαν οικογένειες,κοινωνία,πολιτεία,να χάνουμε τους ανθρώπους μας στο δρόμο και να μην κάνουμε τίποτε στην ουσία,και να το αφήνουμε να μας προσπερνά σαν τυχαίο γεγονός,ατυχία για τους παθόντες.Το ακούσατε;Στο δρόμο πεθαίνουμε στο νησι μας!Στο δρόμο,όχι στα νοσοκομεία!”
