Ένα τέταρτο πριν τις 10:00 άρχισε η κατάθεση της Ιωάννας Παλιοσπύρου ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας, στην πρώτη μέρα (ουσιαστικά) της δίκης για την επίθεση με βιτριόλι που δέχτηκε στις 20 Μαΐου 2020 στην Καλλιθέα.
Ο πρόεδρος στην έναρξη της διαδικασίας είπε στην Ιωάννα Παλιοσπύρου: «αν αισθανθείτε δυσφορία, ενημερώστε». Σήμερα (30.09.2021) παρούσα στο δικαστήριο είναι και η κατηγορούμενη, η γυναίκα που 16 μήνες μετά δεν έχει αποκαλύψει γιατί έριξε βιτριόλι στο θύμα.
Η δράστις, που έφτασε εν κρυπτώ στο δικαστήριο μπήκε από την πίσω πόρτα, κάθεται στην πρώτη σειρά των καθισμάτων στη δεξιά πλευρά της αίθουσας και δεν έχει κοιτάξει καθόλου την Ιωάννα.
Η κατάθεση της Ιωάννας Παλιοσπύρου
Η Ιωάννα άρχισε να περιγράφει τι συνέβη το πρωινό της 20ης Μαΐου. «Σηκώθηκα για να πάω στη δουλειά μου και ήμουν στην είσοδο της πολυκατοικίας των γραφείων. Πάτησα το κουμπί του ασανσέρ και περίμενα να κατέβει. Κοιτούσα προς το κάτω περιμένοντας. Άκουσα κάποιους θορύβους. Δεν έδωσα σημασία. Σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι η καθαρίστρια ή κάποιος άστεγος. Καθώς περίμενα το ασανσέρ εμφανίστηκε μπροστά μου μια γυναίκα, σήκωσα το βλέμμα και με κοίταξε στα μάτια. Μου έριξε το βιτριόλι που εκείνη τη στιγμή δεν κατάλαβα τι ήταν και έφυγε τρέχοντας.
Θέλω να σας πω ότι λούστηκα με αυτό το υγρό, το ένιωσα παντού πάνω μου. Ήμουν, παντού στο σώμα μου, λουσμένη και κατευθείαν μου ήρθε η μυρωδιά. Το πρωτό πράγμα ήταν να τρέξω για κάποια βοήθεια. Θυμήθηκα ότι είχε φαρμακείο δίπλα και έτρεξα προς το φαρμακείο. Οι πόνοι ήταν φρικτοί, δεν έβλεπα καθόλου από το ένα μάτι. Μπήκα μέσα στο φαρμακείο ουρλιάζοντας, οι άνθρωποι δεν καταλάβαιναν τι έλεγα πανικοβλήθηκαν. Τους έλεγα “δώστε μου λίγο νερό πεθαίνω, βοήθεια” φώναζα. Πήγα στο νιπτήρα έριχνα νερό. Τα μαλλιά μου πέφτανε μέσα στο νιπτήρα. Έπιανα το πρόσωπό μου και καταλάβαινα ότι καιγόμουν, έλιωνα. Φώναζα για βοήθεια, οι άνθρωποι τρόμαζαν. Καταλάβαινα ότι εκείνη τη στιγμή κάτι χάνω… Κάλεσαν σε βοήθεια το 166. Μου είπανε να βγάλω τα ρούχα μου γιατί λιώνανε πάνω μου. Εγώ το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να μη χάσω τις αισθήσεις μου. Γιατί καταλάβαινα ότι μόνο εγώ μπορούσα να να σώσω τον εαυτό μου. Φώναζα “Θεέ μου, βοήθησε με γιατί μόνο εσύ μπορείς“».
Μετά την επίθεση
«Θυμάμαι απλά να με βρέχουν, να ουρλιάζω, να πονάω να ξανακοιμάμαι, να ξανά ξυπνάω, μου έκαναν τομές στο μάτι μου και στο αυτί. Αυτά δεν θυμάμαι παραπάνω. Προσπαθούσα απλά να αντέχω για να μην πονάω» ανέφερε στην κατάθεση της η Ιωάννα Παλιοσπύρου.
«Την επόμενη μέρα με ενημέρωσαν ότι θα διακομιστώ στο Θριάσιο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη διακομιδή μου, επειδή δεν μπορούσα να δω, μπορούσα μόνο να ακούω, θυμάμαι την ώρα που περνούσαν τα φορεία στους διαδρόμους. Μια κυρία αναφώνησε “Θεέ μου” και κατάλαβα ότι το είπε για μένα, κατάλαβα ότι η κατάσταση δεν είναι καλή» περιέγραψε κλαίγοντας η 35χρονη κοπέλα.
«Κατάλαβα ότι έχω σοβαρά εγκαύματα και απλά παρακαλούσα να επιβιώσω. Μέσα στο νοσοκομείο ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής μου, έκανα επτά χειρουργεία. Θυμάμαι ότι δεν άντεχα το φως γιατί τα μάτια μου ήταν τραυματισμένα, ακόμα και το φως του δωματίου ήταν επίπονο» ανέφερε επίσης.
