Η ψωρίαση είναι χρόνιο, μη μεταδιδόμενο νόσημα που προκαλεί υπέρμετρο πολλαπλασιασμό των δερματικών κυττάρων στην ανώτερη στοιβάδα της επιδερμίδας και επηρεάζει το δέρμα και τις αρθρώσεις. Προκαλεί συνήθως κοκκινίλες, φολιδωτές κηλίδες που εμφανίζονται στην επιδερμίδα.
Η ακριβής αιτία της ψωρίασης δεν είναι πλήρως κατανοητή, αλλά σχετίζεται με την υπερδραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος, το οποίο προκαλεί την ταχύτερη παραγωγή των δερματικών κυττάρων. Παράγοντες κινδύνου που μπορεί να επιδεινώσουν ή να προκαλέσουν την εκδήλωση ψωρίασης περιλαμβάνουν:
Γενετική προδιάθεση: Άτομα με οικογενειακό ιστορικό ψωρίασης είναι πιο πιθανό να την αναπτύξουν.
Άγχος και συναισθηματική ένταση
Λοιμώξεις (όπως στρεπτόκοκκος)
Ορισμένα φάρμακα, όπως αντιυπερτασικά και αντιφλεγμονώδη
Τραυματισμοί του δέρματος (φαινόμενο Koebner)
Κάπνισμα και αλκοόλ
Διάσημοι Έλληνες που πάσχουν από ψωρίαση
Κάτια Ταραμπάνκο
«Είναι ταμπού στην εποχή μας. Πρέπει αυτή η λέξη να συνδεθεί απλά με κάτι που είναι αυτοάνοσο και δεν μεταδίδεται. Είναι δικό μου, είναι μόνο σε εμένα και δυστυχώς, μερικές φορές έρχεται και φεύγει, όποτε αυτό θέλει. Είναι αυτοάνοσο και δεν μεταδίδεται. Μου εμφανίστηκε πρώτη φορά στα 14, όταν έπεσε το ανοσοποιητικό μου σύστημα. Δεν ήταν στους αγκώνες και τα άκρα που ήταν το κλασικό. Είχα παντού, με αποτέλεσμα να είναι αντιαισθητικό και είχα και τη φαγούρα. Ήμουν στην εφηβεία μου τότε, στα πρώτα βήματα του μόντελινγκ. Με το που βγήκε πρώτη φορά, το επικοινώνησα κατευθείαν στους γονείς μου. Τότε, ήμουν ταξίδι στο Αίγιο με ιστιοπλοϊκά, δούλευα με τον μπαμπά μου και πίστεψε ότι μπορεί να είναι αλλεργία από τον ήλιο ή τη θάλασσα. Με το που γύρισα στην Αθήνα, αρχίσαμε να το ψάχνουμε, γιατί εξαπλωνόταν σε όλο μου το σώμα. Ήταν παντού, τρέχαμε από γιατρό σε γιατρό και δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι ακριβώς ήταν αυτό. Οι γιατροί τελικά, το ονόμασαν σταγονοειδή ψωρίαση. Το αντιμετώπισα με κρέμες κι η επόμενη φορά που εμφανίστηκε ήταν στα 19 μου, μετά από ένα ταξίδι στην Ινδία. Είχα πάρει 12 κιλά εκεί.
Η αύξηση κιλών πυροδοτεί το θέμα της ψωρίασης. Επειδή πήγαινα πάλι σε γιατρούς, έμεινα έξι μήνες εκτός δουλειάς, γιατί είναι φυσιολογικό ένας φωτογράφος να μη θέλει να κάνει ρετούς σε ένα σώμα, γεμάτο σπυράκια. Εκεί με βοήθησε η ομοιοπαθητική. Ψυχολογικά ήμουν χάλια. Ήταν και τις δύο φορές καλοκαίρι, ήμουν με κλειστά ρούχα, γιατί οι μισοί μου έλεγαν ότι δεν πρέπει να με βλέπει ο ήλιος κι οι άλλοι μισοί ότι πρέπει να πηγαίνω στη θάλασσα. Έβλεπα και τα βλέμματα του κόσμου, περνούσα από τον δρόμο και με κοιτούσαν. Δεν πήγαινα σε κάστινγκ. Παίζει ρόλο κι η διατροφή, προσπαθώ να προσέχω τα κιλά μου να μην έχουν πολλά σκαμπανεβάσματα. Θέλει μια παρακολούθηση. Σε ψυχολόγο πήγα πολύ αργότερα. Είμαι alert μήπως μου συμβεί ξανά, τώρα είναι όλα καλά. Αυτό μου έχει πει ο ψυχολόγος μου να λέω. Και να τύχει, είναι οκ»
Δείτε το βίντεο
Θάνος Αλευράς
«Έχω μιλήσει για το δικό μου αυτοάνοσο, ναι, την ψωρίαση που με ταλαιπωρεί αρκετά χρόνια. Φαίνεται, είναι πάνω στο δέρμα σου. Μπορεί δηλαδή να ντρέπεσαι να εκθέσεις το σώμα σου, μπορεί να πονάνε τα κόκαλα ή οι αρθρώσεις σου και να έχεις αφόρητους πόνους. Ευτυχώς εγώ έχω μια πολύ πιο ήπια μορφή, η οποία όμως σε περιόδους με έχει φέρει σε μεγάλη αμηχανία. Μου έχει φέρει όμως και μια μεγάλη σκέψη όσον αφορά στο τι έκανα εγώ και τρέλανα τα κύτταρα μου. Όλες αυτές οι ασθένειες είναι ψυχογενείς. Νομίζω ότι ασθενούμε, νοσούμε, όταν κάτι δεν κάνουμε καλά ή δεν είναι κάτι σε αρμονία»
Δείτε το βίντεο
Αλέξης Γεωργούλης
«Νομίζω ότι τα περισσότερα ψυχοσωματικά τα είχα από τον έρωτα και τις σχέσεις μου. Εκεί δεν υπάρχει λογική, περιμένεις να περάσει το κύμα. Έχω ψωρίαση που βγαίνει στους αγκώνες και κάτω από τα μάτια, αλλά το τελευταίο διάστημα έχει εξαφανιστεί»
Δείτε το βίντεο
Τάσος Ιοαρδανίδης
«Ήμουν 21 ετών όταν εκδηλώθηκε. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια μέρα που είχα πάει γυμναστήριο και βγάζοντας την μπλούζα μου για να κάνω ντους είδα κάτι σπιθουράκια στο σώμα μου.
Επειδή δεν είχα ποτέ ακμή ή άλλα δερματικά προβλήματα, δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία. Σκέφτηκα «θα περάσει, δεν είναι τίποτα». Τα δύο σπιθουράκια, όμως, έγιναν τέσσερα, τα τέσσερα έγιναν οχτώ, οπότε πήγα στον δερματολόγο μου και μου είπε ότι ήταν ψωρίαση. Στην αρχή το αντιμετώπισα με πάρα πολλές θεραπείες. Από ομοιοπαθητικές, εναλλακτικές, μέχρι καθαρά επιστημονικές ιατρικές αγωγές. Όλες είχαν το αποτέλεσμά τους, αλλά ορισμένες είχαν και παρενέργειες στον οργανισμό μου, για παράδειγμα, έπεφτε το ανοσοποιητικό μου σύστημα, με αποτέλεσμα να προσλαμβάνομαι πολύ εύκολα από ιούς και μικρόβια.
Την υγεία μου, εγώ, ο Τάσος που έχει ψωρίαση, τη βρήκα με τη διατροφή και τη γυμναστική. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, όμως, πρέπει να προηγηθεί η επίσκεψη στον δερματολόγο, ο οποίος θα κάνει τη διάγνωση και θα συστήσει τον τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος. Το αποδέχτηκα αμέσως. Δεν στεναχωρέθηκα ποτέ. Ακόμα και τότε, είκοσι χρόνια πριν, που ήμουν πιο νέος και ένιωθα τα περίεργα βλέμματα του κόσμου να πέφτουν πάνω μου, δεν με ένοιαζε. Κάποιες φορές, όταν με κοιτούσαν λίγο παράξενα, τους έλεγα: «Παιδιά, δεν κολλάει, μην ανησυχείτε»
Γιώργος Χρανιώτης
«Άλλαξα εντελώς ζωή, όταν ξαφνικά το 2005 έπαθα ψωρίαση, μια ασθένεια κατά την οποία το αμυντικό σύστημα στρέφεται ενάντια στον ίδιο μας τον εαυτό. Πρόκειται για μια χρόνια αυτοάνοση πάθηση του δέρματος, η οποία εκδηλώνεται με εξανθήματα που μοιάζουν με λέπια σε οποιοδήποτε σημείο του δέρματος. Εμένα μου παρουσιάστηκε στους αγκώνες και στα γόνατα, όπου έτσι κι αλλιώς εντοπίζεται συχνότερα. Εκείνη την εποχή ήμουν σε περίοδο χωρισμού, απλώς δεν είχα συνειδητοποιήσει πως είχα στενοχωρηθεί τόσο πολύ!
Παράλληλα, όμως, ο πατέρας μου υπέφερε από αυτή την πάθηση, η οποία μπορεί να μην είναι κολλητική είναι όμως κληρονομική, κάτι που δε το ήξερα. Έτσι, πρόσβαλε και εμένα σε μια στιγμή που ήμουν ευάλωτος, καθώς βρισκόμουν μέσα στη θλίψη. Επιπλέον, έκανα και μια ζωή γεμάτη καταχρήσεις με αλκοόλ και ατελείωτα ξενύχτια. Ευτυχώς, από τη μέρα που νόσησα, έγινα πολύ καλό παιδί. Στην αρχή δίσταζα να μιλήσω για αυτό που μου συνέβαινε, ντρεπόμουν όπως ντρέπονται οι ομοφυλόφιλοι να ομολογήσουν την κλίση τους. Γι αυτό έλεγα πως έχω χτυπήσει»
Δείτε το βίντεο
Άρης Καβατζίκης
«Εγώ δεν το δημοσιοποίησα επί τούτου. Είχα ακούσει μία συνέντευξη αν δεν κάνω λάθος του Γιώργου Χρανιώτη που είχε μιλήσει για αυτό. Επειδή μιλούσαμε και το σχολιάσαμε, το μοιράστηκα κι εγώ. Επειδή το κουβαλώ από πιτσιρίκι σε πολύ συγκεκριμένα σημεία του σώματος, δηλαδή αγκώνες και γόνατα, νομίζω ότι έχει να κάνει λίγο με τη ψυχολογία σου. Μόλις υπάρχει λίγο άγχος και στρες και επιδεινώνεται από αυτό το πράγμα που ζούμε, φουντώνει. Μόλις λίγο είσαι ήρεμος και νιώθεις ότι καλμάρεις και οι ρυθμοί πέφτουν, φεύγει εξαφανίζεται και ξαναβγαίνει μετά κάποια στιγμή. Και πάλι από την αρχή»
Δείτε το βίντεο
Βασιλική Νταντά
«Από το στρες, το άγχος, έπαθα ψωρίαση. Και καλοκαίρι να ήταν φορούσα μακρυμάνικα. Ετοιμαζόμουν να βγω στην πίστα κι έβαφα τα χέρια μου και τα πόδια μου για να μην φαίνεται η ψωρίαση. Τη μέρα πάντα φορούσα παντελόνια, δεν πήγαινα για μπάνιο τόσο συχνά ή δεν θα πήγαινα με ανθρώπους που δεν ξέρω γιατί ντρεπόμουν να εμφανίσω σημεία του σώματός μου, υπήρχε παντού. Ήταν κάτι πολύ δύσκολο για μένα.
Σε ένα νοσοκομείο που είχα πάει με είχαν αποθαρρύνει, μου είχαν πει ότι δεν φεύγει, κι έφυγα κλαίγοντας. Ήμουν στην πίστα και θυμάμαι να γελάνε από κάτω, να λένε… κοίτα αυτό, κοίτα εκείνο στο χέρι της, στο πόδι της. Τα έβλεπα εγώ αυτά την ώρα που τραγουδούσα και μου χαλούσε η διάθεση. Αυτό συνέβη πολλά χρόνια πριν. Υπέφερα από αυτό»
Δείτε το βίντεο
