Σε διάφορες πόλεις της Αυστραλίας πολλοί διαδηλώνουν κατά των αυστηρών μέτρων που έχει λάβει η χώρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Την ίδια ώρα όμως η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι πεπεισμένη για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού. Το 88% των κατοίκων άνω των 16 ετών έχει εμβολιαστεί πλήρως. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί το Ρίτσμοντ, συνοικία της Μελβούρνης με εργατικές κατοικίες, όπου έχει εμβολιαστεί το 100% των κατοίκων. Πού οφείλεται αυτό το εντυπωσιακό ποσοστό;
Με μια πρώτη ματιά η πυκνοκατοικημένη περιοχή μοιάζει να έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που ευνοούν τη μετάδοση του κορονοϊού. Στα συγκροτήματα κατοικιών του Ρίτσμοντ ζουν περίπου 2.500 άνθρωποι.
Ο οικισμός αποτελείται από θεόρατα κτήρια των 20 ή 22 ορόφων. Το γεγονός αυτό από μόνο του αποτέλεσε πρόκληση. Ο Εμμάνουελ Μπραζ, μετανάστης κάποτε ο ίδιος, είναι σήμερα διευθυντής της εταιρείας Richmond Housing Estates. Ο Μπραζ περιγράφει το προφίλ της συνοικίας: “Εδώ ζουν άνθρωποι που ήρθαν τη δεκαετία του 1970, πρόσφυγες ή αιτούντες άσυλο από τη Νοτιοανατολική Ασία, την Ινδονησία, το Ανατολικό Τιμόρ, το Βιετνάμ ή την Καμπότζη. Ζουν εδώ 40 χρόνια. Πιο πρόσφατα, προστέθηκαν κι άλλοι: πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο από την Αφρική. Αλλά και ο ‘μέσος Αυστραλός’ εξακολουθεί να ζει στην κοινωνικές κατοικίες”.
Η εμβολιαστική καμπάνια ως μέρος της ζωής στην κοινότητα
Το Ρίτσμοντ αντιμετωπίζει επίσης σοβαρό πρόβλημα με τα ναρκωτικά. Από την αρχή της πανδημίας βρέθηκε έτσι στο επίκεντρο των προσπαθειών για τη διαχείριση του κορωνοϊού. Όλοι οι κάτοικοι άνω των 16 ετών, που μπορούσαν να εμβολιαστούν, το έπραξαν άμεσα. Δεν χρειάστηκε να πεισθούν για πολλά, όπως σε άλλες περιοχές της Αυστραλίας. Η Άννα Μόνιπινγκ εργάζεται σε μια υγειονομική σκηνή που έχει στηθεί εδώ και καιρό στη συνοικία.
Όπως παρατηρεί, η εμβολιαστική καμπάνια εδώ λειτούργησε απλά και ομαλά: “Όταν αρχίσαμε τους εμβολιασμούς, οι άνθρωποι δεν ήξεραν πού να απευθυνθούν για τις ερωτήσεις τους – τι κάνει ο εμβολιασμός, πού μπορούν να εμβολιαστούν, πού μπορούν να κάνουν τεστ για τον κορωνοϊό. Η σκηνή αυτή δίνει τις απαντήσεις”.
Οι άνθρωποι που δούλευαν στη σκηνή αυτή ήταν πάντα εκεί, απαντώντας σε κάθε ερώτηση. Κι αυτό ήταν μέρος της επιτυχίας της εμβολιαστικής εκστρατείας. Γύρω από τη σκηνή υπήρχε παιδότοπος. Εκεί κοντά μπορούσε κανείς να χορέψει ζούμπα, ενώ προσφέρονταν και προγράμματα για τη νεολαία. Παράλληλα υπήρχαν μεταφραστές για όλες τις γλώσσες και εθνικότητες της περιοχής.
