Δραματικές είναι οι στιγμές που βιώνουν οι οικογένειες των θυμάτων του ναυαγίου στο Παλέρμο, που βρήκαν τραγικό θάνατο μέσα στο υπερπολυτελές γιοτ του βρετανού μεγιστάνα, Μάικ Λιντς. Το σούπερ γιοτ ιδιοκτησίας του τελευταίου, βυθίστηκε τα ξημερώματα της Δευτέρας, στοιχίζοντας τη ζωή σε 7 επιβαίνοντες, μεταξύ των οποίων και η μικρή του κόρη, η 18χρονη Χάνα.
Ο Λιντς θεωρείται από αρκετούς ένας αμφιλεγόμενος επιχειρηματίας. Η δικαστική περιπέτεια με την HP και τις κατηγορίες περί απάτης έριξαν βαριά σκιά στον άνθρωπο που χαρακτηρίστηκε ως ο “Μπιλ Γκέιτς” της Βρετανίας.
Γεννημένος στις 16 Ιουνίου 1965 στο Έσεξ, ήταν αυτό που θα λέγαμε ένα παιδί μικρομεσαίων που εργάζονταν σκληρά. Η μητέρα του ήταν νοσοκόμα και ο πατέρας του πυροσβέστης. Οι χαμηλόμισθοι γονείς δεν είχαν προχωρήσει στις σπουδές τους και αυτό στην οικογένεια ήταν ένα απωθημένο. “Αντιλαμβανόταν την σημασία της εκπαίδευσης και αυτό ήταν κάτι κυριαρχούσε σαν άποψη στο σπίτι μου” είχε πει ο Λιντς σε συνέντευξή του εξηγώντας ότι ο πατέρας του μετάνιωνε που δεν είχε καταφέρει να πάει στο πανεπιστήμιο.
Στα 11 του χρόνια έγινε μια μεγάλη στροφή στη ζωή του. Ο προέφηβος Μάικ Λιντς κατάφερε να πάρει μια υποτροφία αριστείας για να συνεχίσει το σχολείο στο Bancroft’s School στο Γούντφορντ όπου τα δίδακτρα σήμερα κυμαίνονται μεταξύ 21.000 και 27.000 λιρών το χρόνο.
Αλλάζοντας σχολικό περιβάλλον, ο Λιντς ανακάλυψε τα πολλά ταλέντα του. Ένα από αυτά ήταν η μουσική. Μια τελειώσει το σχολείο, σε πολύ νεαρή ηλικία ήταν ο αρχηγός μιας σχολικής μπάντας τζαζ. Με τον τρόπο αυτό μυήθηκε στη διεύθυνση ανθρώπων.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, παίζοντας μουσική. Ο Λιντς εικονίζεται στο κέντρο της φωτογραφίας.
Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο, ο επόμενος σταθμός είναι το Christ’s College στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ όπου ξεκίνησε σπουδές μαθηματικών, βιολογίας και φυσικών επιστημών ενώ παράλληλα έκανε και σπουδές ηλεκτρολόγου μηχανικού.
Οι σπουδές ολοκληρώθηκαν με ένα δικακτορικό. Ο τίτλος του είναι: “Προσαρμοστικές τεχνικές σε μοντέλα επεξεργασίας σήματος και συνδετικών μοντέλων”.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 ίδρυσε την πρώτη του εταιρεία που την ονόμασε Lynett Systems Ltd.
Η εταιρεία παρήγαγε προϊόντα ήχου για τη μουσική βιομηχανία. Μια εφεύρεση περιελάμβανε ένα δειγματολήπτη για το Atari ST γνωστό ως Lynex. Ακολούθησε το δείγμα ADAS για Atari, Mac και PC.
Το 1991, o Λιντς ίδρυσε την Cambridge Neurodynamics, μια εταιρεία τεχνολογίας που είχε ως αντικείμενο την αναγνώριση δακτυλικών αποτυπωμάτων μέσω υπολογιστή.
Μηχανήματα για αναγνώριση δακτυλικών αποτυπωμάτων είχε πουλήσει και στη βρετανική αστυνομία.
Αλλά, στα τέλη της δεκαετίας του ’90 αποφασίζει να στραφεί στην κατασκευή λογισμικών. Το 1996 ιδρύει την εταιρεία Autonomy μαζί με τους Ντέιβιντ Τάμπιζελ και Ρίτσαρντ Γκοντ, συνεργάτες του και στην Cambridge Neurodynamics. Η Autonomy θα αναπτυχθεί και θα γίνει μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας του Ηνωμένου Βασιλείου.
Η πρώτη προσπάθεια της Autonomy να φτιάξει ένα καταναλωτικό προϊόν με την τεχνολογία της ήταν ένας εικονικός σκύλος που λάμβανε εντολές για να βοηθάει τους χρήστες του διαδικτύου να διαχειρίζονται πληροφορίες.
Ωστόσο, αμέσως μετά την κυκλοφορία της, ήταν εταιρείες που άρχισαν να αγοράζουν μαζικά την τεχνολογία αυτή. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την αναδυόμενη τάση των δωρεάν καταναλωτικών προϊόντων στο διαδίκτυο, ήταν αρκετό για να πείσει τον Λιντς να στραφεί προς τις επιχειρήσεις ως πελάτες.
Το λογισμικό της Autonomy αναπτύχθηκε για να μπορεί να κάνει αναζήτηση email στη θέση των ανθρώπων ενώ οι αλγόριθμοι αντιστοίχισης προτύπων της εταιρείας μπορούσαν να κάνουν ένα συνονθύλευμα πληροφοριών να βγάζει νόημα: δλδ να ρωτούν οι χρήστες στις μηχανές αναζήτησης και να λαμβάνουν ολοκληρωμένες, κατανοητές απαντήσεις.
Τα οτερχάουντ ήταν τα αγαπημένα του σκυλιά. Σε ένα τέτοιο είχε βασίσει το εικονικό σκυλάκι της Autonomy.
Το 1998, η Autonomy μπήκε στο χρηματιστήριο με αξία μετοχής στις 30 πέννες. Το μπουμ των εταιρειών τεχνολογίας με δραστηριοποίηση στον χώρο του διαδικτύου εκτίναξε την τιμή της μετοχή της Autonomy στις 30 λίρες, στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Όταν η φούσκα έσκασε, το 2000-2001, η τιμή γκρεμίστηκε κάτω από 1 λίρα.
“Ήταν λες και ήμασταν στην Άγρια Δύση” είχε πει σε μια συνέντευξή του στον Telegraph σχολιάζοντας πώς ήταν η εποχή των ευμετάβλητων μετοχών και πώς ο ίδιος επιβίωσε διοικώντας μια τέτοια εταιρεία.
Τον Μάιο του 2007, η Autonomy αγόρασε τη μηχανή αναζήτησης βιντεοπαιχνιδιών Blinkx από τη Suranga Chandratillake. Η αυτονομία εισήγαγε τη Blinkx σε μια χρηματιστηριακή αγορά που αποτίμησε την εταιρεία στα 250 εκατομμύρια δολάρια (193 εκατομμύρια λίρες).
Σύντομα, η Autonomy πραγματοποίησε μια σειρά από άλλες σημαντικές εξαγορές μέχρι που το 2011 ο Λιντς πούλησε την εταιρεία του στην Hewlett-Packard προς 11.7 δισεκατομμύρια δολάρια (8,7 δισ. λίρες). Ήταν η εποχή ο αμερικανικός γίγαντας της τεχνολογίας ήθελε να δημιουργήσει software. Κάτι όμως δεν φαίνεται να άρεσε στην HP και ο τότε CEO της Hewlett-Packard, Λίο Αποτέκερ, απολύθηκε καθώς η συμφωνία για την εξαγορά της Autonomy θεωρήθηκε αμφιλεγόμενη. Μεγάλη μερίδα μετόχων υποστήριξε ότι παραείχαν πληρώσει ακριβά για την εξαγορά της Autonomy.
Τον Νοέμβριο του 2012, η HP ανακοίνωσε απομείωση 8,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων σχετικά με την απόκτηση της Autonomy, θεωρώντας ότι 5 δισεκατομμύρια δολάρια ως “λογιστικές παρατυπίες. Τον ίδιο μήνα, οι επενδυτές άρχισαν να κινούνται νομικά εναντίον της HP με βάση τον τρόπο που χειρίστηκε τη συμφωνία.
Τον Δεκέμβριο του 2012, το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ ξεκίνησε έρευνα για την πώληση της Autonomy ενώ ενημερώθηκε και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ.
Περίπου την ίδια περίοδο, ο ελεγκτικός κολοσσός Deloitte, ο οποίος είχε συμμετάσχει στην εξαγορά, τάχθηκε υπέρ του Λιντς και της Autonomy.
Το 2015, η HP κινήθηκε για πρώτη φορά νομικά κατά του Λιντς. Αρχικά τον μήνυσαν στα βρετανικά δικαστήρια απαιτώντας αποζημίωση 5,1 δισ. δολαρίων. Η HP αποκάλυψε τις πλήρεις λεπτομέρειες της εξαγοράς. Ανέφερε ότι ο Λιντς προχώρησε σε διόγκωση των εσόδων κατά 700 εκατομμύρια δολάρια (541 εκατομμύρια λίρες) σε μια περίοδο δυόμισι ετών.
Το Οκτώβριο του 2016, ο Λιντς έκανε και αυτός μήνυση στην HP διεκδικώντας 150 εκατομμύρια δολάρια. Υποστήριζε ότι οι καταγγελίες για μαζική απάτη σε βάρος του χάλασαν τη φήμη του και τον εμπόδισαν να πετύχει συγκέντρωση κεφαλαίων επιχειρηματικού κινδύνου ή κεφάλαια επιχειρηματικών συμμετοχών (venture capital).
Όλα αυτά αφορούν τη διαμάχη του με την HP που έληξε με την απαλλαγή του από τις κατηγορίες για απάτη μόλις φέτος, 9 χρόνια μετά την πρώτη μήνυση.
Έχει ενδιαφέρον όμως τι είναι η τεχνολογία της εταιρείας του. Μπορεί να εντοπίσει ασυνήθιστη δραστηριότητα email και ύποπτες μεταφορτώσεις αρχείων, ενώ υποστηρίζεται από πολύπλοκα μαθηματικά που αναπτύχθηκαν στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. “Ο λόγος που μου άρεσε ήταν ότι ήταν μια εντελώς νέα προσέγγιση”, είχε πει ο Λιντς στο Business Insider το 2016. Και είχε προσθέσει: “Τα περισσότερα από τα λογισμικά που κυκλοφορούν για την κυβερνοασφάλεια βασίζονται στο να γνωρίζεις τι ψάχνεις. Άρα πράγματα όπως η προστασία από ιούς ή η προσπάθεια να χτίσει κανείς έναν μεγάλο τοίχο γύρω από το εξωτερικό της εταιρείας του, φτάνουν στα όρια τους”.
Παρά τις περιπετειές του, η προσφορά του στον χώρο της τεχνολογίας έχει αναγνωριστεί μετ’ επιτάσεως. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Financial Times τον αποκαλούσαν “πρύτανη των λογισμικών στην Ευρώπη”.
Ο γιος του πυροσβέστη και της νοσοκόμας που έκανε λαμπρές σπουδές και δημιούργησε εταιρείες τεχνολογίας και καινοτομίας, αγαπούσε πολύ τα ζώα της φάρμας και στο κτήμα του εξέτρεφε αγελάδες της βρετανικής ράτσας Red Pot Kattle.
Ο “Μπιλ Γκέιτς της Βρετανίας”, ο “πρύτανης των λογισμικών στην Ευρώπη” Μάικ Λιντς πνίγηκε στο ναυάγιο του ιστιοφόρου του που είχε βαφτίσει από τον μαθηματικό Bayes το έργο του οποίου τον είχε επηρεάσει βαθιά.
