Η Καλαμπάκα,θρηνεί ,για τον θάνατο των δίδυμων κοριτσιών και της πρώτης τους ξαδέρφης,που χάθηκαν άδοξα,μέσα στο μοιραίο τρένο,σ΄ένα δρομολόγιο που έμελλε να ντύσει στα μαύρα,δύο οικογένειες.
Ο 28χρονος Νίκος,επιβάτης και αυτός του μοιραίου τρένου,δίνει τη δική του μαρτυρία,για τις εφιαλτικές στιγμές της σύγκρουσης αλλά και για τα τρία νεαρά κορίτσια που είδε στο δικό του βαγόνι,λίγη ώρα πριν τη σύγκρουση.
«Ήμασταν στο τέταρτο βαγόνι, ήταν δύσκολο να βγούμε γιατί είχε σπάσει η πόρτα. Όταν βγήκαμε είχε ήδη πάρει φωτιά το τρίτο, από εκεί βλέπαμε, ήταν στα δύο μέτρα. Πριν τη σύγκρουση δεν είχαμε ακούσει κάτι, ούτε κάποια συνομιλία. Αισθανθήκαμε το τράνταγμα, δεν υπήρχε φρενάρισμα. Ήταν έντονο και συνεχόμενο το τράνταγμα, ήταν 10-13 δευτερόλεπτα. Είχαν σπάσει τζάμια από την άλλη μεριά του βαγονιού, πεταγόντουσαν πράγματα, υπήρχε πανικός, τσιρίδες, φωνές.
Σκεφτόμουν να σηκωθώ να πάω στο κυλικείο, αλλά ευτυχώς δεν σηκώθηκα, ήταν το τυχερό μου. Θυμάμαι τα τρία κορίτσια, τις δίδυμες και την ξαδέλφη τους που άφησαν τις βαλίτσες τους δίπλα σε εμάς και είπαν “πάμε στο κυλικείο να κάτσουμε” γιατί δεν είχε να κάτσουν και οι τρεις. Την άλλη μέρα που το διάβασα, σοκαρίστηκα ακόμα περισσότερο», είπε ο 28χρονος Νίκος.
