Σύμφωνα τις ως τώρα πληροφορίες που αναφέρει και το iefimerida, ο γνωστός ψυχίατρος έπασχε είχε «χρυσίζων σταφυλόκοκκο», ένα βακτήριο που το έχουμε όλοι στον οργανισμό μας και δεν πρόκειται για ενδονοσοκομειακή λοίμωξη.
Κατά τις ίδιες πληροφορίες, παραπονιόταν μόνο για τους πόνους στη μέση του και μια ζαλάδα, την οποία απέδιδε στα φάρμακα που έπαιρνε, αλλά μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Metropolitan την περασμένη Τετάρτη.
Αμέσως υποβλήθηκε σε εξετάσεις όπου διαπιστώθηκε μεγάλο απόστημα, σήψη και οξεία νεφρική ανεπάρκεια.
Μπήκε σε θάλαμο και 2-3 ώρες μετά τον μετέφεραν στην ΜΕΘ όπου και διασωληνώθηκε ενώ τοποθετήθηκε και τεχνητός νεφρός. Ο ψυχίατρος ήταν σε πολύ κακή κατάσταση, με ακραία διαταραχή, σε πλήρη σύγχυση και σχεδόν σε κώμα.
Τι είναι ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος
Χρυσίζων σταφυλόκοκκος (επιστημονική ονομασία: Staphylococcus aureus) είναι βακτήριο, είδος Gram θετικού κόκκου, το οποίο ανήκει στο γένος των σταφυλοκόκκων.
Βρίσκεται στο δέρμα και σε βλεννογόνους στο άνω αναπνευστικό σύστημα – κυρίως στην μύτη. Αν και συχνά δεν επιφέρει επιπτώσεις, ενίοτε προκαλεί δερματικές και συστηματικές λοιμώξεις.
Συχνά είναι καταλάση-θετικός και θετικός στην απονιτροποίηση, ενώ επίσης είναι προαιρετικά αναερόβιος οργανισμός που μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς την παρουσία οξυγόνου.
Ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος έχει αναπτύξει πολλούς μηχανισμούς με τους οποίους ξεγελά το ανοσοποιητικό μας σύστημα, πολλαπλασιάζεται και εξαπλώνεται σε διάφορα όργανα προκαλώντας σοβαρές επιπλοκές. Το παθογόνο αυτό μικρόβιο εκκρίνει μία σειρά πρωτεϊνών που θέτουν εκτός λειτουργίας το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Είναι από τα πλέον συχνά αίτια λοιμώξεων σε βρέφη και παιδιά, ειδικά το καλοκαίρι.
Ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος παράγει:
Κοαγκουλάση (πηκτάση), ένα ένζυμο που πήζει το πλάσμα.
Χρυσίζουσα χρωστική.
Εξωτοξίνες με αιμολυτικές και νεκρωτικές ιδιότητες και υαλουρονιδάση.
Ο σταφυλόκκοκος προκαλεί ποικιλία λοιμώξεων με την εξής κατανομή:
Λοιμώξεις του δέρματος (εικόνα) και των μαλακών μορίων (39%).
Λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού (23%).
Βακτηριαιμία-ενδοκαρδίτιδα (22%).
Άλλες λοιμώξεις όπως του ουροποιητικού, ΚΝΣ, κοιλίας, οστών κλπ. (15%).
Το βακτήριο υπάρχει πολύ συχνά στο δέρμα και στη μύτη υγιών ατόμων. Περίπου το 20% του γενικού πληθυσμού είναι χρόνιοι φορείς του χρυσίζοντα σταφυλόκοκκου, ενώ ακόμη 30-60% είναι περιστασιακοί, παροδικοί φορείς.
Μέχρι και 35% του πληθυσμού φέρει σταφυλόκοκκο στη μύτη κάτι που έχει ιδιαίτερη επιδημιολογική σημασία έχει διότι ο αποικισμός στον βλεννογόνο της μύτης είναι σημαντική πηγή μετάδοσης. Από την μύτη, με ευκολία, το μικρόβιο μεταφέρεται σε μαντίλια, τσέπες, πετσέτες, ρούχα και ει δικά στα χέρια, και όταν δοθεί η ευκαιρία προκαλεί λοιμώξεις – από ένα σπυράκι μέχρι πνευμονία, ενδοκαρδίτιδα, ή ακόμη και θανατηφόρα σηψαιμία.
Οι συνήθεις θέσεις αποικισμού του χρυσίζοντα σταφυλόκοκκου είναι τα ρουθούνια της μύτης, αλλά και οι μασχαλιαίες κοιλότητες, ο λάρυγγας, το περίνεο και η περιπρωκτική περιοχή, τα χέρια και τα νύχια. Mε τις συμβατικές μεθόδους καλλιεργειών, η συχνότητα ανέρχεται περίπου στο 35% για τη μύτη, 20% για το περίνεο και τα γεννητικά όργανα και 5-10% για τις μασχάλες και τα μεσοδακτύλια διαστήματα των ποδιών.
Ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος έχει ευρεία οικολογική κατανομή στο περιβάλλον (έδαφος, ιματισμός, αντικείμενα κ.ά.) όπου επιβιώνει για αρκετές ημέρες. Είναι ευαίσθητος σε πολλά αντισηπτικά (π.χ. οινόπνευμα 70%, διαλύματα ιωδίου) και απολυμαντικά (π.χ. διάλυμα οικιακής χλωρίνης 1ο%). Το μικρόβιο καταστρέφεται σε υψηλές θερμοκρασίες (π.χ. 120 βαθμοί Κελσίου για 15 λεπτά). Η εντεροτοξίνη που παράγει αντέχει στη θερμοκρασία βρασμού.
Ποιες ασθένειες προκαλεί
Ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος (αλλά και άλλοι σταφυλόκοκκοι) προκαλεί πολλές λοιμώξεις από τις οποίες οι συνηθέστερες είναι: οι τοπικές δερματικές, όπως ο δοθιήνας, η θυλακίτιδα, το μολυσματικό κηρίο, η παρωνυχία, το ερυσίπελας, το απόστημα, η κυτταρίτιδα και οι μετεγχειρητικές ή μετατραυματικές λοιμώξεις.
Οι δερματικές λοιμώξεις από σταφυλόκοκκο μπορεί να προκαλέσουν μια σοβαρή κατάσταση που ονομάζεται “σύνδρομο εγκαύματος του δέρματος”, η οποία παρατηρείται πιο συχνά στα παιδιά, αλλά μπορεί να συμβεί και σε ενήλικες. Η μόλυνση προκαλεί την κατάρρευση των ανώτερων στρωμάτων του δέρματος, όπου δημιουργούνται φουσκάλες και στη συνέχεια διαλύονται αφήνοντας πίσω τους πληγές που μοιάζουν με ένα σοβαρό έγκαυμα.
Ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος ευθύνεται επίσης για σοβαρές, συστηματικές λοιμώξεις, συχνά απειλητικές για τη ζωή του ασθενούς. Οι γυναίκες που θηλάζουν μπορεί να πάθουν μια λοίμωξη στο στήθος που ονομάζεται μαστίτιδα, η οποία μπορεί να απελευθερώσει βακτήρια στο γάλα της μητέρας.
Τα βακτήρια σταφυλόκοκκου στους πνεύμονες μπορεί να προκαλέσουν πνευμονία. Όταν το βακτήριο εισέρχεται στα οστά μπορεί να προκαλέσει οστεομυελίτιδα.
Τα συμπτώματα της σταφυλοκοκκικής νόσου του δέρματος περιλαμβάνουν αποστήματα με πύον, ενώ ο πόνος, το πρήξιμο και η ερυθρότητα στην περιοχή της μόλυνσης είναι αρκετά συχνή. Εάν η μόλυνση από σταφυλόκοκκο περάσει στο αίμα (βακτηριαιμία ή σηψαιμία) τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πυρετό, ρίγη και χαμηλή αρτηριακή πίεση (υπόταση). Η λοίμωξη από σταφυλόκοκκο στο αίμα μπορεί να μολύνει την καρδιά ή τις καρδιακές βαλβίδες (ενδοκαρδίτιδα).
Η σήψη μπορεί να οδηγήσει σε καταπληξία ή πολλαπλή κατάρρευση οργάνων, η οποία μπορεί γρήγορα να οδηγήσει σε θάνατο.
Με πληροφορίες από το www.healthyliving.gr
